Linda is nu 59 en zit in een huwelijk dat niet aan haar verwachtingen voldoet. Haar man, Martin, behandelt haar soms slecht, wat voor Linda moeilijk te verdragen is. “Ik ken hem al sinds mijn zeventiende,” legt ze uit. “Toen ik twintig was, zijn we getrouwd. Destijds was ik nog onwetend over hoe andere mannen konden zijn. Hij had een koppig karakter, was vaak eigenwijs en leek vooral bezig met zichzelf. Maar er waren ook positieve dingen aan Martin. Hij had een stabiele baan, was trouw en miste nooit mijn verjaardag. Ik vraag je, hoeveel mannen doen de moeite om een cadeau te geven aan hun vrouw? En de tijd dat de kinderen klein waren, verliep alles soepel. We konden elkaar verdragen zonder echt strijd te hebben.”
Nu hun kinderen het huis uit zijn en Martin met pensioen is, zijn de omstandigheden anders geworden. Ze brengen nu veel tijd samen door, wat voor spanningen zorgt. “De dingen die ik vroeger al vervelend vond, zijn nu echt problematisch geworden,” aldus Linda. “Hij is vaak dagenlang prikkelbaar zonder duidelijke reden en reageert snel geïrriteerd op mij. Zelfs onze kinderen geven aan dat ik meer respect zou moeten verlangen.”
Ondanks alles overweegt Linda geen scheiding. “Wat moet ik doen?” vraagt ze zich af. “Op mijn leeftijd uit elkaar gaan? Mijn vriendinnen zeggen dat ik nog een heel leven voor me heb, maar ik zie dat anders. Het idee om alleen te verouderen beangstigt me. Zou ik mijn fijne huis willen ruilen voor een klein appartementje in mijn eentje? Alleen de gedachte al maakt me nerveus. Misschien ben ik materialistisch ingesteld, maar die zaken tellen voor mij. Misschien wordt Martin met de tijd weer leuker. En gelukkig hebben we een groot huis.”
De Reden Achter Linda’s Blijf
Linda’s beslissing om bij Martin te blijven, ondanks zijn gedrag, heeft te maken met haar behoefte aan zekerheid en stabiliteit. Op hun leeftijd is een scheiding geen simpele keuze. Ze wil haar prachtige huis niet verruilen voor een klein appartementje. Het idee van alleen zijn weerhoudt haar ervan stappen te ondernemen. Ze waardeert het comfort en de zekerheid die ze nu heeft.
Daarnaast is er een sprankje hoop dat de situatie verbetert. Linda hoopt dat Martin mettertijd minder prikkelbaar wordt en weer gezelliger zal zijn. Ze gelooft dat met voldoende ruimte en geduld zijn scherpe kantjes wellicht wat bijtrekken.
Ondanks dat haar kinderen aandringen op meer zelfrespect en aandacht voor haar situatie, blijft Linda vasthouden aan wat ze gewend is in haar huwelijk. Haar vriendinnen suggereren dat ze nog steeds een verandering kan maken, maar Linda ziet dat anders. Ze richt zich op wat er nog wel is en wat bekend en veilig voelt.
Haar angst om alleen te zijn en de mogelijkheid dat dingen misschien niet verbeteren, houdt haar op haar plek. Ze verkies om te leven met de hoop dat Martin zijn gedrag iets verbetert. Linda kiest ervoor de risico’s van verandering te vermijden en zoekt comfort in de huidige situatie van haar leven.
