Manon wil af van vrij rondlopende katten
In talloze wijken is het de gewoonste zaak: katten die op eigen houtje naar buiten trekken. Voor Manon (47) uit een rustige buitenwijk van Amsterdam is dat nu juist het punt. Zij vindt dat katten, net als honden, niet los zouden moeten lopen. “Waarom zouden er voor katten andere regels gelden?” zegt ze resoluut. “Een lijn is helemaal niet zo’n raar idee als je stilstaat bij de risico’s.”
Wat ze dagelijks in de buurt ziet
Bijna elke dag ziet Manon hetzelfde: katten die zo iemands tuin in wandelen, een drukke straat oversteken of tussen de speeltoestellen belanden. “Het oogt onschuldig, maar dat is het lang niet altijd,” legt ze uit. “Een kat knalt zo achter een vogel of blaadje aan, kijkt niet om zich heen en zit binnen no-time in de problemen.” Het idee van de ‘eigenzinnige kat’ vindt ze romantisch, maar ook gevaarlijk.
Kattenliefhebber, maar bezorgd
Toch is Manon zelf dol op katten. Al meer dan tien jaar wonen Sacha en Timo bij haar. Vroeger mochten ze lekker buiten struinen. “Ik vond het geweldig om te zien hoe blij ze daarvan werden,” vertelt ze. “Totdat ik steeds vaker dacht: dit gaat een keer mis.” Auto’s die net op tijd op de rem trappen, een botsing met een grote hond die maar net voorkomen werd — op een gegeven moment was de maat vol.
Het keerpunt: een bijna-incident
De druppel volgde toen Timo op de oprit van de buren in het nauw kwam. “Een hond stoof op hem af. Hij wist net te ontsnappen en mijn hart sloeg een slag over,” zegt Manon. “Toen was het voor mij klaar.” Vanaf dat moment mochten de katten alleen nog naar buiten met tuigje en lijn. Dat leverde in het begin vooral verbaasde blikken op. “De buren dachten serieus dat ik doordraaide,” lacht ze. “Maar ik heb die keuze nooit teruggedraaid.”
Veiligheid voorop: verkeer, dieren én mensen
De risicolijst rolt ze zo op: verkeer, andere (jagende) dieren en helaas ook mensen die niet dierlief zijn. “Katten schieten zó een rijbaan over. Het is vragen om ellende,” zegt ze. “Je laat je hond toch ook niet los langs een drukke weg? Waarom vinden we dat bij katten wél oké?” Voor haar draait het niet om betutteling, maar om je verantwoordelijkheid nemen.

Reacties uit de omgeving lopen uiteen
Niet iedereen springt een gat in de lucht als je over kattentuigjes begint. Manon had de nodige discussies met vrienden en familie. “De helft vond het overdreven, de rest snapte het direct. Ik hoorde vaak: ‘Katten hebben vrijheid nodig!’ Helemaal waar — maar die vrijheid kun je óók veilig vormgeven.” Een afgezette tuin, een kattenren of samen aan de lijn in een stille straat: volgens haar zijn er genoeg mogelijkheden waarbij je er gewoon bij bent.
Aan het tuigje wennen
Sacha en Timo waren in het begin niet bepaald blij met hun nieuwe gear. “Die eerste dag keken ze me aan alsof ik een slechte grap uithaalde,” grinnikt Manon. “Maar na een paar korte oefenrondjes ging het prima. Nu crossen ze door de tuin terwijl ik de lijn vastheb.” Het grote verschil? Ze kunnen hun energie kwijt en hun nieuwsgierigheid volgen zonder zichzelf of anderen in gevaar te brengen. “En ik sta erbij, dus ik zie wat er gebeurt.”
Van buitenbeentje naar trend in opkomst
Manon merkt dat mensen anders gaan kijken. “Je wordt nog wel eens nagekeken, maar steeds vaker krijg ik vragen: ‘Welk tuigje gebruik je? Hoe heb je ze dat aangeleerd?’ Er zijn steeds meer baasjes die bewust kiezen voor gecontroleerd buiten zijn,” zegt ze. “Logisch ook. Het verkeer wordt drukker en er ligt meer rommel of gif in de openbare ruimte. Daar kun je je ogen niet voor sluiten.”
Een kat vaart wel bij een begrensd territorium
Volgens Manon is een afgebakende leefomgeving voor veel katten juist prettig. “Ze leven op routine, overzicht en voorspelbaarheid. Dat kan prima zonder eindeloos te zwerven.” Ze wijst op gevaren als rattengif of ruzies met andere dieren. “Zorg je goed voor je dier en richt je de omgeving slim in, dan lever je niets in op levenskwaliteit. Vrijheid is iets anders dan los rondstruinen.”
Het gaat om meer dan veiligheid
Voor haar raakt het aan meer dan alleen veiligheid: het gaat ook over dierenwelzijn, het verantwoordelijkheidsgevoel van baasjes en de impact van huisdieren op de buurt. “Je voorkomt ongelukken, je vermindert overlast en je doet wat hoort. Daar profiteert iedereen van.” Haar conclusie is duidelijk: “Ik wil mijn katten hun instinct laten uitleven, maar wel zo dat ze oud, gezond en zonder zorgen kunnen worden. Als eigenaar mag je daar best bij stilstaan.”



