Norma Edwards zegt dat ze meerdere keren klinisch dood is verklaard en dat ze twee van die keren iets meemaakte wat ze zelf omschrijft als een ‘bezoek aan het hiernamaals’. In een interview met Mirror vertelt ze dat ze steeds werd teruggestuurd met een boodschap die ze met de wereld moest delen.
Twee tochten naar “een andere werkelijkheid”
Volgens Edwards is ze in totaal drie keer klinisch overleden. Twee keer belandde ze, naar eigen zeggen, in een andere dimensie, waar wezens haar opvingen en haar daarna terugstuurden naar het leven.
De kern van haar verhaal, zegt ze, is dat het bestaan niet stopt bij de dood: “Ik wil mensen laten weten dat het doorgaat en dat sterven niet het einde is.”
De tunnel en het felle licht
Norma vergelijkt haar ervaring met een tocht door een gitzwarte tunnel:
“Het was donkerder dan ik ooit had kunnen bedenken, maar ik voelde geen angst. Ik vloog vooruit met enorme snelheid, alsof het licht me voortduwde.”
Aan het einde verschenen kleuren, “als een regenboog, maar anders dan alles wat ik ooit op aarde heb gezien”. Dat ging over in intens wit licht. “Het was zo fel dat ik dacht dat het mijn ogen zou bezeren, maar in plaats daarvan werd ik er één mee.”
De eerste keer dat ze dit meemaakte
Norma’s eerste ervaring gebeurde toen ze twintig was. Onderweg naar haar werk zakte ze plotseling in elkaar; later bleek dat ze een hartstilstand had door complicaties bij een niet-levensvatbare zwangerschap.
“Toen ik mijn ogen dichtdeed, was de pijn weg. Even later keek ik van bovenaf naar mezelf, alsof ik aan het plafond hing en toekeek wat er op de operatietafel gebeurde. Ik wilde zeggen dat het goed met me ging, maar niemand kon me horen.”
Tijdens de reanimatie voelde ze zich naar een andere plek getrokken.
“Doel niet gehaald”
Volgens Norma kwam ze uit bij iets dat leek op een groot scherm met drie kolommen: haar levensplan, haar huidige leven en de uitkomst daarvan. Overal stond dezelfde conclusie: doel niet gehaald.
Daarna verscheen een rivier met daarachter talloze ‘vertrouwde zielen’, onder wie haar tante. Toen Norma naar haar toe wilde gaan, zette haar tante een stap terug:
“Ze zei dat ik niet mocht blijven en dat ik terug moest met de boodschap dat het leven groter is dan wat we op aarde kunnen waarnemen.”
Nog een ervaring, dezelfde opdracht
Later in haar leven overleed Norma opnieuw klinisch, ditmaal begeleid door wat zij beschrijft als een “vrouwelijke aanwezigheid”, mogelijk een engel. Ze kreeg weer te horen dat ze niet kon blijven omdat haar “missie pas half voltooid was”.
Niet veel later keerde ze terug in haar lichaam.
Hoe ze verder leefde met deze ervaringen
Na alles wat ze meemaakte besloot Edwards zich in te zetten voor mensen in de laatste fase van hun leven. Ze werkt nu als begeleider bij stervensprocessen en deelt daarbij haar overtuiging dat de ziel blijft voortbestaan.
“De dood is niet het einde,” zegt ze. “Het bewustzijn gaat door.”
