Nu vaststaat dat Marco Borsato is vrijgesproken, draait het gesprek vooral om één hoofdvraag: welke aanvullende stukken nodig waren om de aangifte echt te staven? Volgens juristen zat juist daar de crux.
Strafpleiter Bram Moszkowicz zegt dat de vrijspraak vooral hing op één doorslaggevende factor: het ontbrak aan onafhankelijke aanwijzingen die haar relaas konden ondersteunen.

Wat verstaat de rechter onder ‘steunbewijs’?
In dit soort zaken kijkt de rechter niet alleen naar wat je vertelt, maar vooral naar externe signalen die dat verhaal ondersteunen. Denk bijvoorbeeld aan:
uitspraken van mensen die vlak na het incident iets hebben vernomen;
notities die op dat moment zijn vastgelegd en door anderen te verifiëren zijn;
audio- of videofragmenten waarin iets wordt erkend of helder wordt;
overige stukken of omstandigheden die het relaas indirect maar aantoonbaar schragen.
Wat lag er op tafel – en waarom was dat niet genoeg?
Hier kwam het uiteindelijk neer op slechts twee bronnen:
De eigenlijke aangifte
Het dagboek van de aangeefster
De rechter vond de verklaringen van het meisje op zichzelf niet onplausibel, maar benadrukte dat beide stukken uit dezelfde bron komen. Ze bevestigen elkaar dus niet onafhankelijk, en dat weegt zwaar.
Bram Moszkowicz licht toe: “Als je alleen een persoonlijke verklaring hebt en niemand of niets dat het verhaal van buitenaf kan schragen, blijft het juridisch een ‘woord tegen woord’-kwestie. Dan kun je simpelweg niet veroordelen.”
Welke stukjes misten er?
Volgens Moszkowicz was de zaak steviger geweest als er bijvoorbeeld:
iemand was die kort na het voorval de eerste melding hoorde en daarover kon getuigen;
notities bestonden die met tijdstempels of door derden konden worden bevestigd;
een opname was waarin iets werd erkend of waaruit nieuwe, objectieve informatie bleek.
Zonder dit soort onafhankelijke aanwijzingen kan de rechter niet vaststellen wat er echt is gebeurd.
Conclusie: te weinig basis voor een veroordeling
De vrijspraak gaat dus niet om geloof in een van beide kanten, maar om het ontbreken van extern bevestigend bewijs. Als dat er niet is, kan een rechter juridisch niet verder.
Het Openbaar Ministerie zegt de uitspraak te bestuderen en te bekijken of hoger beroep zinvol is.



