Denise is net naar een rijtjeshuis verhuisd en heeft daar een knus, klein tuintje. Tot haar grote ergernis kiezen steeds meer katten haar tuin als favoriete verzamelplek. Die beestjes maken er een rommeltje van, met kattenpoep die overal verspreid raakt, vooral op het gras en in de zandbak van haar drie jonge kinderen.
Niet alleen is dit allesbehalve hygiënisch, maar het geeft haar ook de kriebels. Denise worstelt om haar kinderen schoon en veilig te houden. Ze heeft van alles geprobeerd om de katten uit haar tuin te weren, van allerlei afschrikmiddelen tot hekken, maar zonder veel succes. De beesten blijven gewoon terugkomen, wat haar alleen maar meer frustreert.
Na eindeloos proberen is Denise ten einde raad en overweegt ze drastische maatregelen tegen de katten.
Hier is wat Denise aan het overwegen is…
Ze overweegt om vergiftigd voedsel neer te leggen, wat haar voor grote morele dilemma’s stelt. Zoiets is niet alleen illegaal en wreed, maar zou ook ernstige gevolgen kunnen hebben voor andere dieren of zelfs kinderen in de buurt.
Het probleem is inmiddels zo gegroeid dat meer mensen ermee te maken krijgen. Dergelijke drastische oplossingen roepen vragen op over de verantwoordelijkheid van de huisdiereigenaren en hoe effectief de huidige maatregelen zijn. Denise’s situatie benadrukt de behoefte aan mensvriendelijke oplossingen en het belang van een gemeenschappelijke aanpak.
Wat zou jij doen? Hoe zou jij omgaan met zo’n probleem? Het is belangrijk om na te denken over de morele kant van vergiftiging en de gevolgen voor de buurt. We moeten zoeken naar een manier om het probleem op een humane manier aan te pakken. Welke opties zouden er kunnen zijn?
