Verschillende perspectieven
Er waren zelfs mensen die zeiden dat het onhygiënisch of slecht voor het kind kon zijn. “Dat vond ik vreemd,” zegt Els terwijl ze haar hoofd schudt. “Ik ben haar moeder. Ik zorg voor haar en houd van haar. Waarom zou een kusje ineens verkeerd zijn?”
Els vroeg zich af waarom haar actie zulke sterke reacties uitlokte. Ze ontdekte dat verschillende mensen uiteenlopende opvattingen hebben over fysieke genegenheid tussen ouders en kinderen. “Ik begrijp dat er culturele verschillen zijn,” zegt ze. “Sommige culturen vinden het normaal, anderen mijden het. Maar ik was verbaasd dat zelfs mijn vrienden er zo fel over waren.”
Het gesprek met haar vrienden bleef hangen. “Ze vertelden me dat het ongemakkelijk was omdat het ‘niet hoort’. Maar wat betekent dat eigenlijk? Wie bepaalt wat wel en niet hoort in je uiting van liefde naar je kind?” vraagt Els zich af. “Mijn dochter voelt zich veilig en geliefd. Waarom zou ik dat veranderen omdat anderen het ongemakkelijk vinden?”
Els ging dieper in op het onderwerp en ontdekte dat de meningen over het kussen van kinderen op de mond verdeeld zijn. Sommige ouders vinden het normaal, anderen zeggen dat het ongepast is als een kind ouder wordt. Er zijn zelfs psychologen die voorzichtigheid aanraden omdat het verwarring kan veroorzaken over wat gepast fysiek contact is.
“Ik weet dat mensen het goed bedoelen,” geeft Els toe. “Misschien willen ze dat ik goed nadenk over wat ik doe. Maar uiteindelijk ken ik mijn kind het beste en weet ik wat voor haar werkt.” Ze lacht en zegt: “En ze komt nog steeds elke dag voor die kus. Dat zegt mij genoeg.”
Els is vooral verrast hoe snel mensen oordelen over opvoedingskeuzes. “Ik zou niemand vertellen hoe ze hun kind moeten opvoeden,” zegt ze resoluut. “Wat voor de een werkt, werkt misschien niet voor de ander. Maar ik geloof dat je moet doen wat voor jou en je kind goed voelt. Als wij elkaar een kus op de mond geven, dan is dat zo.”
Ondertussen is Els bewuster geworden van hoe ze andere ouders bekijkt. “Misschien was ik ook snel in mijn oordeel. Deze ervaring heeft me geleerd minder snel te oordelen en andere opvoedstijlen te begrijpen.”
Els heeft besloten zich niet te laten beïnvloeden door meningen van anderen. “Anderen bepalen niet hoe ik mijn kind liefde toon,” zegt ze zelfverzekerd. “Mijn kind weet dat ze geliefd is, en dat is het belangrijkste. Mensen mogen denken wat ze willen, maar ik blijf trouw aan wat voor ons werkt.” Deze ervaring gaf Els niet alleen meer inzicht in haar opvoeding, maar ook meer vertrouwen in haar intuïtie als moeder. “Ouderschap kent geen vaste regels,” zegt ze met een glimlach. “En dat is helemaal prima.”
