Enkele maanden later begon ik aan een spannend avontuur, mijn eerste reis naar het buitenland. Mijn verwachtingen waren hooggespannen, niet alleen voor de reis zelf, maar ook voor wat het zou betekenen voor onze relatie. Ik droomde ervan dat onze liefde zou bloeien onder de zon van Spanje. Onze relatie was toen nog vrij pril, slechts negen maanden oud. Mijn beeld van liefde was sterk beïnvloed door de vele romantische films die ik had gezien.
Alle uitgaven delen
De eerste dagen van onze vakantie verliepen prettig. Echter, net zoals bij het boeken, werden alle kosten strikt verdeeld tussen ons beiden. Dat vond ik toen redelijk, maar nu vind ik het oneerlijk, vooral omdat hij, met zijn vijf jaar meer ervaring en hoger inkomen, vaak opschepte over zijn dikke portemonnee.
Ik wilde de sfeer goed houden en zweeg over mijn geldzorgen, ondanks dat mijn spaargeld snel opging. Dit ging door tot we gingen eten, drie dagen voor het einde van de vakantie, waar ik uiteindelijk moest toegeven dat mijn portemonnee bijna leeg was.
3 euro
We spraken er niet over, maar er werd wel besteld. Hij vond dat ik meer geld had moeten meenemen. Toen ik mijn laatste muntjes met een zwaar hart op tafel legde, begon hij te rekenen. “Ik heb al een paar keer gezegd dat dit alles is wat ik heb,” zei ik weer, mijn stem stokte. Hij telde al het geld op en na een lange minuut verklaarde hij: “Je bent me thuis nog 3 euro schuldig.”
Van binnen kookte ik van woede. Boos pakte ik wat muntjes van de tafel en zei: “dit is mijn wisselgeld,” en ik liep het hotel in. Die muntjes gebruikte ik om met mijn familie thuis te internetten. Op dat moment kwam mijn toenmalige vriend voorbij en zei: “Het was maar een grap, toch?”
De laatste druppel
Dat was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen. Ik kon zijn neerbuigende houding niet meer verdragen en had me al een tijd geïrriteerd zonder dit te uiten. Die avond sliep ik op de bank, omdat ‘het mijn keuze was om niet bij hem te liggen’. Ik bracht de hele nacht huilend door. Niet alleen omdat ik het die avond beëindigd had, maar ook door het besef dat ik nog drie dagen in een hotel in het buitenland vastzat met hem.
De laatste dagen deden we alsof het gezellig was. We besloten dat we er het beste van moesten maken. Dat probeerde ik ook, aangezien dit mijn eerste keer in het buitenland was. Ik ging het liefst alleen op pad, maar op de laatste dag wilde hij samen naar een waterpark. “Ik betaal wel,” zei de man die normaal niet voor mijn salaris zijn bed uit zou komen.
De naam Eva is verzonnen voor dit artikel. Haar echte identiteit is bekend bij de redactie.
