Hans (68) over jongeren: Flexwerken betekent veel vrijheid, maar ze willen ook de oude zekerheden

Hans, inmiddels 68 jaar oud, heeft zijn hele leven keihard gewerkt, eerst als timmerman en later als projectleider in de bouwsector. Voor hem was werk niet alleen maar een middel om inkomsten te genereren, het was ook een manier om toekomstzekerheid op te bouwen. “Toen ik begon, waren er niet veel keuzes,” legt Hans uit.

“Je werkte vijf dagen in de week, vaak met lange uren. Je wist wat je kon verwachten. Ik had een vast contract, spaarde voor mijn pensioen en hoefde me geen zorgen te maken over het halen van het eind van de maand.”

Nu hij al een tijdje van zijn pensioen geniet, ziet Hans dat de jongere generatie hun werk heel anders benadert. Zijn kinderen en kleinkinderen hebben vaak tijdelijke contracten en missen de zekerheid die hij als vanzelfsprekend beschouwde.

“Ze willen allemaal flexibiliteit en vrijheid,” zegt hij terwijl hij zijn hoofd schudt. “Maar tegelijkertijd verwachten ze de zekerheden die wij hadden. Dat is soms moeilijk voor mij te begrijpen.”

In zijn tijd was flexibel werken bijna een onbekend begrip. “Als je werk had, was dat meestal een vaste positie. Je werkte aan je toekomst,” vertelt Hans. Hij merkt dat jongeren tegenwoordig veel belang hechten aan vrijheid en zelfstandigheid in hun werkkeuze. Hoewel hij dat begrijpt, denkt hij dat er vaak een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel is. “Je kunt niet alleen de pluspunten willen en de nadelen wegwuiven.”

Veel jongeren switchen snel van baan zonder zich echt ergens te settelen. “Ze genieten van de vrijheid om hun tijd zelf te regelen, maar denken niet aan de toekomst,” zegt Hans. “Door constant van contract te wisselen, missen ze zekerheid. En als ze horen dat wij een pensioen hebben opgebouwd en een huis bezitten, lijkt dat soms oneerlijk. Maar dat kwam door jaren van hard werken en offers brengen.”

Belang van Toekomstplanning

Hans heeft jarenlang gespaard voor zijn pensioen en heeft zijn hypotheek afbetaald. “Voor mij was flexwerken of parttime werken geen optie. Ik had een stabiele baan, loste mijn hypotheek af en bouwde een reserve op.” Tegenwoordig merkt hij dat jongeren minder sterk de wens hebben om zulke vaste verplichtingen aan te gaan, maar toch dezelfde financiële rust verlangen.

Volgens Hans weerspiegelt dit verschil zich ook in de manier waarop jongeren omgaan met geld. “Ze geven liever geld uit aan ervaringen en leuke dingen, en dat is prima. Maar als het dan op financieel gebied minder gaat, lijkt het alsof ze verwachten dat het vanzelf wel goedkomt of dat anderen het oplossen.”

Hans ziet dat de maatschappij hierdoor in een uitdaging komt. “We willen dat jongeren flexibel zijn en niet vastzitten aan één baan of locatie. Maar als er dan problemen ontstaan met bijvoorbeeld pensioen of werkzekerheid, lijkt dat verrassend. Vrijheid heeft een prijs.”

Volgens Hans moeten jongeren zich bewust zijn van de gevolgen van hun keuzes. “Mijn vrijheid was misschien beperkt, maar dat was de prijs voor zekerheid. Nu kiezen veel jongeren voor vrijheid, maar realiseren zich niet altijd dat dit betekent dat zekerheid moet worden opgeofferd.”

Hij vindt dat er een nieuw evenwicht moet worden gevonden tussen werk en zekerheid. “Er moet bewustwording komen dat flexibiliteit niet altijd dezelfde voordelen met zich meebrengt als wij hadden,” zegt Hans. Het is belangrijk dat mensen de verantwoordelijkheid nemen voor hun keuzes en niet alles van werkgevers of de overheid verwachten.

Soms heeft Hans gesprekken met jongeren die teleurgesteld zijn in hun financiële situatie, vooral als het gaat om pensioenopbouw of het kopen van een huis. “Ik begrijp dat dat lastig kan zijn,” zegt hij, “maar met vrijheid komt ook de verantwoordelijkheid om zelf zaken te regelen.”

In het verleden kreeg je automatisch een pensioen als je lang genoeg bij één bedrijf bleef werken. Nu lijkt het dat jongeren overal flexibiliteit willen. Dat is begrijpelijk, maar je kunt niet dezelfde zekerheid verwachten. Hans hoopt dat de jongere generaties inzien hoe belangrijk planning is en bereid zijn om offers te brengen, net zoals hij dat deed. “Zekerheid vereist inspanning,” voegt hij toe, “en moet stap voor stap bewust worden opgebouwd.”