Een bizarre gebeurtenis in Duitsland ging de hele wereld over. In juni lijmde een klimaatactivist zijn hand vast en door een mix van superlijm met zand werd het zo hard als cement. Hulpdiensten waren uren bezig om hem los te krijgen, met flinke schade aan huid en weefsel tot gevolg. Het incident liet niet alleen zien hoe pijnlijk dit soort acties kan aflopen, maar zette ook het gesprek over de grenzen van protest weer op scherp.
Bloedige scène
Door de mix van lijm en zand ontstond een soort cement, waardoor de activist letterlijk aan het asfalt vastzat. Omstanders zagen hoe hulpverleners millimeter voor millimeter probeerden de hand los te werken, met blijvende verwondingen als mogelijk resultaat. Voorstanders vonden het een krachtig beeld voor de schade aan de planeet, terwijl tegenstanders het vooral zagen als roekeloze zelfbeschadiging.
Letzte Generation onder vuur
De actievoerder hoort bij de groep Letzte Generation, die in rap tempo bekend en berucht werd om harde acties. Ze plakken zich niet alleen vast op snelwegen, maar legden ook vliegvelden stil en besmeurden kunstwerken. Volgens de beweging moet het zo, omdat rustige protesten te weinig uithalen.
Critici vinden juist dat het averechts werkt: files, vertragingen en beschadigde objecten zorgen vooral voor boosheid, niet voor extra steun voor het klimaat.
Zand met lijm als nieuw ‘middel’
Het bewust inzetten van superlijm met zand is bedoeld om politie en brandweer te dwarsbomen. Iemand loskrijgen zonder letsel lukt bijna niet, waardoor er regelmatig artsen aan te pas moeten komen. Behalve littekens en mogelijke zenuwschade levert het ook extra werkdruk op voor hulpdiensten.
Felle online reacties
Na het voorval ontplofte het debat op social media. Sommigen noemden de actie moedig en noodzakelijk, anderen vonden dat de activist de consequenties zelf maar moest dragen. Veel gebruikers wezen erop dat dit soort stunts het draagvlak voor klimaatbeleid eerder ondermijnt dan vergroot.
Scheuren in de beweging
Opmerkelijk: ook binnen Letzte Generation is er twijfel. Sommige leden vrezen dat de groep vaker als irritant obstakel wordt gezien dan als serieuze gesprekspartner. Ondanks een belofte in 2024 om minder destructief te handelen, houdt niet iedereen zich daaraan.
Wat radicale acties kosten
Behalve lichamelijke ellende lopen activisten kans op forse boetes of zelfs celstraf. Voor hulpdiensten kost het kostbare tijd, met mogelijke gevolgen voor andere noodgevallen. Ook families van actievoerders kampen met zorgen, stress en soms blijvende mentale schade.
Op zoek naar andere vormen van actie
Steeds meer clubs binnen de klimaatbeweging kijken naar andere manieren van actievoeren, zoals vreedzame marsen, kunstprojecten of educatieve campagnes. Daarmee stuit je waarschijnlijk op minder weerstand, terwijl de urgentie van de klimaatcrisis alsnog duidelijk kan worden gemaakt.
Protest of vooral hinder?
Dit voorval wakkert opnieuw de discussie aan hoever activisten kunnen gaan. Waar trek je de lijn tussen legitiem protest en pure overlast? Leidt radicale actie tot meer bewustzijn, of werkt het juist het eigen doel tegen?
