Op het scherm zie je een stelletje dat in het huwelijksbootje is gestapt. Maar niet in de gebruikelijke setting van een kerk of feestzaal, nee, ze staan in een televisiestudio. De sfeer is gezellig, een beetje chaotisch en voelt heerlijk huiselijk aan. Een charmante presentator vraagt met een brede glimlach: “Wie bedient het scherm?” Dit begint een spel waar één persoon een woord op de monitor ziet en het moet beschrijven zonder dat woord te gebruiken. Er wordt gelachen, gegist en samen veel plezier gemaakt.
Vervolgens komen er meer spelletjes voorbij. Er moet een rebus opgelost worden en er is een ronde waarin het stel moet raden hoeveel een artikel kost, terwijl het publiek met spanning toekijkt. Er klinkt geroezemoes en hier en daar een gil als de prijzenkast onthult wordt met bijvoorbeeld een stofzuiger, een mixer, of zoiets leuks als een weekendje weg.
Even later zie je een groep bekende Nederlanders die elkaar cryptisch proberen te overtroeven. Maar wie spreekt de waarheid en wie zit er schaamteloos op de leugenbank? Je herkent enkele oude bekenden: Adele Bloemendaal, Gerard Cox, Patricia Paay, en misschien zelfs wel Gerrie Knetemann. Je wordt helemaal in het spel en de warme sfeer van de show meegesleurd. Het was niet alleen de spelletjes, maar ook de gezelligheid die het zo leuk maakten om naar te kijken.
Herken je het programma?
antwoord:
Dit is Wiekentkwis, de iconische spelshow gepresenteerd door Fred Oster. In deze show namen aanstaande en lang getrouwde stelletjes het tegen elkaar op in vrolijke en huiselijke spelletjes. Deze quiz werd een klassieker op de Nederlandse televisie door de oprechte charme en de herkenbare mensen met hun eigen verhalen, niet vanwege de spectaculaire elementen.
Van het spel met de monitor tot het raden van prijzen, van de rebus tot de leugenbank – elk onderdeel bracht families voor de tv bij elkaar. En wat het extra speciaal maakte? De prijzenkast. Zodra het gordijn openging, zorgde dat voor een oprecht “Ooooooh!” vanuit het publiek. En als het voorbij was, gingen zelfs de familieleden van de deelnemers met een klein souvenir naar huis.
Het was televisie uit een tijdperk waarin warmte en oprechte connectie centraal stonden. Geen opsmuk, geen marketingtrucs – gewoon lekker spel, plezier en een flinke dosis typische Hollandse gezelligheid.
