Herman, een man van 87 lentes, geniet vanuit een rustig huis van de zon terwijl hij naar de drukte buiten kijkt. Toch voelt hij ondanks het mooie weer een groot gemis van zijn familie, wat hem verdrietig maakt.
De vrolijke tijden – zoals verjaardagsfeesten en familiebijeenkomsten – zijn voor Herman veranderd in pijnlijke herinneringen. “Er komt nooit meer een uitnodiging voor een verjaardag, zelfs niet van mijn eigen kinderen,” vertelt hij met een diepe zucht. Dit gevoel van ongezien zijn, komt vaak voor bij oudere mensen.
Herman heeft vier kinderen, zeven kleinkinderen en zelfs een achterkleinkind. Toch voelt hij vaak een enorme leegte, vooral tijdens speciale gelegenheden die ooit veel betekenis voor hem hadden. “In het verleden deden we alles samen, en was elke verjaardag een kans om samen te komen,” herinnert hij zich. Maar nu hoort hij pas achteraf van de feesten, als die al lang voorbij zijn.
De pijn van buitensluiten voelt zwaar voor Herman, maar het gevoel dat hij niet gezien wordt, nog meer. Terwijl hij bitter lacht, zegt hij: “Ze denken dat oma en opa maar saai zijn, daarom nodigen ze me niet uit.” Veel ouderen delen deze ervaring, vooral bij feesten met veel jongeren, waar hun aanwezigheid niet gewenst lijkt te zijn.
De isolatie van ouderen in de hedendaagse samenleving
Herman heeft vaak het idee dat jongere mensen hem als een blok aan het been zien. “Ze denken dat we het feestje verstoren,” legt hij uit. Deze isolatie is een wijdverbreid probleem. Onderzoeken geven aan dat bijna de helft van de Nederlanders boven de 75 zich eenzaam voelt, vooral tijdens speciale momenten als verjaardagen.
Het verhaal van Herman maakt duidelijk hoe belangrijk aandacht en betrokkenheid zijn. Zijn verjaardagen worden nauwelijks meer gevierd, wat hem erg raakt. “Vroeger kwamen de kinderen langs, zongen voor me, en ik bakte een taart.” Op zijn 85ste verjaardag kwam alleen zijn buurman een bezoek brengen.
Dit laat zien hoe essentieel het is om ouderen zoals Herman te betrekken bij familieaangelegenheden. Het hoeft geen grote inspanning te zijn, maar het gaat erom hen te laten voelen dat ze nog steeds bij de familie horen. Door hen uit te nodigen en te betrekken bij verjaardagen, kunnen ze zich veel meer gewaardeerd en verbonden voelen.
Herman hoopt dat zijn verhaal anderen motiveert om ouderen meer te betrekken bij het leven van de familie. “Het is belangrijk dat we elkaar niet vergeten,” zegt hij nadrukkelijk. “Wij ouderen hebben heel wat wijsheden en liefde te delen. We willen nog steeds deel uitmaken van het leven van de mensen die we liefhebben.”
Zijn verhaal herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om aandacht te besteden aan ouderen, vooral tijdens momenten die bedoeld zijn voor samenzijn, zoals verjaardagen. Mensen zijn misschien wel geneigd te denken dat ouderen minder geïnteresseerd zijn, maar vaak is dat niet het geval. Ze verlangen juist naar betrokkenheid en erkenning.
Met een emotionele ondertoon voegt Herman eraan toe: “Ik wil gewoon dat ze weten dat ik er nog ben. Dat ik hun vader en grootvader ben, en dat ik van ze houd, ongeacht hoe oud ik ben.”
Dus de volgende keer dat je een familiebijeenkomst organiseert, vergeet dan de ouderen niet uit te nodigen. Hun aanwezigheid kan het feest niet alleen verrijken, maar hen ook het gevoel geven dat ze geliefd en gewaardeerd zijn – iets wat iedereen verdient.
