Jenny (36): “Iedereen om me heen denkt dat ik per ongeluk zwanger ben geworden na een Tinder-date en dat de vader niet betrokken wil zijn. Ze hebben geen idee dat dit precies mijn plan was.”
Relaties en een diep verlangen naar kinderen
“Liefde en ik zijn behoorlijk ingewikkeld. Mijn eerste echte relatie, van mijn negentiende tot mijn 27e, eindigde nadat ik ontdekte dat hij al drie jaar een dubbelleven leidde. Dat brak me volledig, mijn toekomstbeeld viel compleet in duigen. Het duurde zeker een jaar voordat ik mezelf grotendeels hersteld had.”
“Daarna begon ik met een hoop daten en tijd doorbrengen met verschillende mensen, maar niemand kon mijn aandacht langer dan een paar weken vasthouden. Dat veranderde toen Milan in mijn leven kwam. Het geweldige aan hem was dat hij wíst hoe hij me kon charmeren. Het voelde als een sprookje, maar helaas had Milan een enorme angst voor binding en een sterke drang naar avontuur.”
“Voor anderhalf jaar probeerde ik het met hem goed te laten gaan. Die tijd was gevuld met pieken van geluk en diepe dalen van verdriet, waarbij ik weekendjeslang kapot in bed lag. En telkens als hij weer opdook, was ik als een verslaafde bij hem terug.”

Belangrijke beslissingen en moederschap
“Ik hield, en houd eigenlijk nog steeds, ontzettend veel van hem, en hij van mij. Het viel hem ook zwaar om me pijn te doen door zijn hunkering naar vrijheid. Hij zocht constant naar nieuwe avonturen, wilde altijd op reis zijn, en leefde uit een rugzak. Hij was nauwelijks in zijn eigen appartement te vinden. Wanneer hij een tijdje bij mij was, zag ik hem letterlijk rusteloos worden door het huiselijke leven.”
“Dus hoe veel we ook van elkaar hielden, het moest stoppen. We deden elkaar alleen maar pijn. Ik verlangde naar een gezin en stabiliteit, terwijl hij vrijheid en geen verplichtingen wilde.”
“Onze laatste breuk is nu bijna twee jaar geleden en het heeft diepe littekens nagelaten. Ik ben klaar met relaties, ik voel me beter alleen. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit nog iemand zal tegenkomen die mijn hart sneller laat kloppen zoals Milan dat deed. Iedereen die ik ontmoet, wordt met hem vergeleken en niemand kan aan hem tippen.”
Onconventionele aanpak
“Toch wil ik heel graag kinderen en mijn biologische klok tikt door. Ik heb veel nagedacht over wat ik moest doen. Moederschap aan in mijn eentje zie ik wel zitten, maar hoe word je dan zwanger?”
“Een spermabank vond ik te klinisch, en om een bekende als donor te vragen en dan met pipetten bezig te gaan, was niets voor mij.”
“Zou ik dan een relatie moeten beginnen met iemand die ‘wel oké’ is? Dat zou makkelijk kunnen; een avond tinderen en ik kan zo met een paar mannen afspreken. En toen kwam het idee: waarom zorg ik er niet gewoon voor dat ik zwanger word van iemand die er niets van hoeft te weten?”
“Mijn cyclus is hartstikke regelmatig, dus het was makkelijk te bepalen wanneer de beste tijd was voor seks. En in Amsterdam, waar ik woon, zijn er altijd toeristen op Tinder die nooit meer terugkomen. En dat heb ik dus gedaan.”
“De derde maand was het raak: na een afspraakje met een Italiaanse jongen en een Amerikaanse toerist bleek ik zwanger. Van geen van beiden weet ik de achternaam en wie de vader is, doet er niet toe.”
“Ik ben dolgelukkig met het kleine jongetje dat in me groeit. De methode was misschien niet perfect en het kind zal zonder vader opgroeien, maar ik ben vastbesloten om hem enorm te laten zien hoeveel ik van hem hou.”



