Martijn (44) legt kabelgoot aan, maar heeft nog steeds last van foutparkeerders

Martijn (44) heeft het gehad. Hij heeft een kabelgoot laten aanleggen voor zijn huis, zodat hij zijn elektrische auto direct kan opladen, maar zijn buren gebruiken die parkeerplek steeds voor hun eigen auto’s, en dat irriteert hem mateloos. Zijn investering lijkt niemand op te vallen, alsof het anderen niets uitmaakt. “Het is echt heel irritant,” vertelt hij. “Ik heb speciaal die kabelgoot aangelegd om mijn elektrische auto voor de deur te kunnen opladen, maar het lijkt alsof niemand daar rekening mee houdt en toch op de plek parkeert.”

De kabelgoot zorgt ervoor dat hij zijn oplaadkabel veilig over de stoep kan leggen zonder dat iemand kan struikelen. Het idee was simpel: gewoon zijn auto voor het huis opladen. Echter, blijkt dat zo’n investering in een openbare ruimte niet betekent dat de plek nu alleen van hem is.

Frustraties en Mogelijke Oplossingen

Martijn snapt dat het een openbare parkeerplek is, maar hij vindt dat zijn inspanning wel iets zou mogen betekenen. Hij koos voor een elektrische auto voor het milieu en om kosten te besparen. Maar als hij niet kan opladen, heeft zijn keuze weinig zin. “Het voelt als een eindeloze strijd,” zegt hij moedeloos.

De aanleg van de kabelgoot was prijzig en de vergunningen vergden veel tijd en moeite. “Ik dacht alles volgens de regels te hebben gedaan, maar zo lijkt het niet te zijn,” zegt hij teleurgesteld. Ook al weten zijn buren van de kabelgoot af, lijken ze niet meelevend.

Hij heeft zijn buren vriendelijk gevraagd om de plek te vrij te houden, maar geen enkel resultaat. “Technisch gezien mogen ze daar parkeren want het blijft een openbare ruimte.”

Dit maakt de situatie voor Martijn alleen maar complexer. Hij beseft dat hij geen exclusief recht heeft, maar vindt dat zijn investering weinig zin heeft als hij er geen gebruik van kan maken. “Ik kan ze niet verplichten ergens anders te parkeren, maar elke keer dat mijn plek bezet is, voelt het respectloos.”

Een buurman, die niet met zijn naam genoemd wil worden, vindt het ook een lastige situatie. “Ik begrijp dat hij moet opladen, maar het blijft toch openbaar. Ik heb zelf ook geen vaste plek, waarom zou hij dat wel hebben?”

Martijn overweegt juridische stappen maar beseft dat dat lastig kan zijn. “Ik heb contact opgenomen met de gemeente om te vragen of ik een vaste laadplek kan krijgen, maar dat verloopt stroef.”

Hij denkt dat er een breder gesprek nodig is over de infrastructuur voor elektrische auto’s. “Meer mensen kopen zulke auto’s, maar er zijn niet genoeg duidelijke regels over parkeerrechten.” Voor Martijn blijft de situatie lastig. “Voor sommigen is het een kleinigheid, maar voor mij is het echt vervelend. Waarom kan er niet wat meer rekening gehouden worden met elkaar?” zegt hij.

Voor nu moet hij afwachten of er een oplossing komt, hoe klein die kans ook lijkt. “Het is alsof niemand nog om anderen geeft. Zolang dat zo blijft, zal mijn frustratie blijven,” besluit Martijn.