Eerste dagen van de vakantie
Bij aankomst waren Melissa en Mark meteen enthousiast. Het weer was geweldig en hun kamer was ruim en schoon. Elke ochtend begon Melissa met een duik in het zwembad, waarna ze samen naar het restaurant gingen. “Het was even wennen om met zoveel mensen tegelijk te eten, maar het was heerlijk om geen zorgen te hebben over de kosten. Alles was al betaald en we konden pakken wat we wilden. Ideaal toch?”
Op de derde dag sloeg de vakantie echter om. “We mochten niet zelf een plek in het restaurant kiezen; het personeel bepaalde dat. Vanaf die dag werden we elke keer naast hetzelfde gezin geplaatst. Een vader, een moeder, een meisje van drie of vier jaar, en een grote hond. Het meisje werd snel onrustig en begon tussen de tafels door te rennen. Ze stootte telkens tegen me aan, wat erg vervelend was. Toen ze moe werd, begon ze te vragen om de hond, Beau, te borstelen. Tot mijn verbazing haalde de moeder een hondenborstel uit haar tas en gaf die aan haar dochter. Fanatiek begon het meisje de hond te kammen, waarbij lange haren op onze tafel terechtkwamen.”
Melissa was verbijsterd. “Ik vond het zo vies om te zien hoe een hond naast mijn bord werd geborsteld. Naast de rondvliegende haren zag ik ook huidschilfers neerdwarrelen. Hoe onsmakelijk is dat als je aan het eten bent? Überhaupt is het asociaal om je hond mee te nemen naar een restaurant, laat die lekker thuis.”
Mark vroeg de moeder van het gezin of het meisje kon stoppen met borstelen. “Dat hadden we beter niet kunnen doen, want de ouders snapten niet waarom we ons druk maakten. Ze vonden hun hond helemaal niet vies. Ik snap het wel, ze waren blij dat hun dochter even iets te doen had en zij rustig konden eten.”
De aanwezigheid van de hond en het borstelen door het meisje verpestte eigenlijk de vakantie van Melissa en Mark. “Ik had zo uitgekeken naar wat rust en ontspanning, maar twaalf dagen lang moesten we ons inhouden vanwege dat gezin naast ons. Hoe kun je bedenken om tijdens het eten je kind een hond te laten borstelen? Dat kan toch niet in een restaurant?”
