Een Vondst in het Woud
Een tijdje terug liep fotograaf Sid Saunders door de Engelse bossen en struikelde bijna over iets vreemds. Hij had net het pad verlaten om een plasje te ontwijken. Wat op het eerste gezicht een grote steen leek, bleek uiteindelijk heel iets anders te zijn. Het was in feite een klein grafsteentje, overwoekerd door mos en verborgen onder de bladeren.
Omdat de oude steen er vervallen uitzag, vond Saunders het een goed idee om hem op te knappen. Zo kon hij achterhalen wie er meer dan 130 jaar geleden was begraven. “De dag erna ben ik teruggegaan om alles te reinigen, inclusief de omliggende plek,” vertelde Saunders aan The Dodo.
Toen het mos en vuil eenmaal was weggehaald, bleek het geen gewone grafsteen te zijn; deze was voor een huisdier, namelijk een konijn, overleden in 1882. De inscriptie op de steen luidde: “Ter herinnering aan de kleine Duchie,” met daaronder een afbeelding van een konijn. “Geboren augustus 1869. Overleden december 1882.”
In eerste instantie dacht Saunders dat het misschien een hondengraf was — maar het bleek duidelijk een veel kleiner dier. “Ik stond perplex!” zei Saunders. “Toen ik het eenmaal schoonmaakte, zag ik het kleine konijntje en besefte dat het om een konijn van een Nederlandse soort moest gaan.”
Duchie: Een Geliefd Huisdier
Met goede zorg worden huisdierkonijnen vaak tien jaar of ouder. Duchie bereikte zelfs de respectabele leeftijd van dertien jaar, wat een bijzonder lange tijd is voor een konijn. Zijn baasjes zorgden ervoor dat hij een persoonlijke grafsteen kreeg. Huisdieren maken immers deel uit van de familie, en het is duidelijk dat Duchie goed verzorgd werd om zo lang te leven, merkte Saunders op.
De plek waar Duchie is begraven was ooit deel van een privélandgoed in de 19e eeuw, vertelde Saunders. Daarom is het waarschijnlijk dat het konijn deel uitmaakte van het leven van de bewoners van dat landgoed. Het gebied heet nu Marline Wood, een favoriet onder wandelaars en fotografen.
Hoewel veel over Duchie’s gezin onbekend blijft, is één ding zeker: ze gaven ontzettend veel om hun kleine huisdier. Dankzij de liefdevolle zorg van zijn familie en de toevallige vondst door Saunders, hebben dierenliefhebbers nu de kans om meer dan een eeuw later nog steeds het leven van Duchie te herdenken.
