De seventies hadden een eigen vibe als het ging om naar school gaan. Zonder de technologie van tegenwoordig, zoals laptops en smartphones, zag het klasleven er toen heel anders uit. Het was een periode met unieke gewoontes en dagelijkse rituelen die velen nu met plezier herinneren. Van krijtborden tot schoolmelk, we duiken terug in die onvergetelijke momenten van die tijd.
In elk klaslokaal van de jaren ’70 kwam je het grote groene of zwarte krijtbord tegen. De onderwijzer schreef de lessen met witte of kleurrijke krijtjes op het bord en maakte het daarna schoon met een bordenwisser. Soms mocht een leerling assisteren bij het schoonmaken, wat als een kleine eer gold.
In de jaren zeventig hoorde schoolmelk standaard bij de schoolpauzes. Elke ochtend kreeg je een klein glazen melkflesje of een pakje met een rietje. Hoewel niet iedereen de melk lekker vond, werd het drinken ervan aangemoedigd vanwege de gezondheidsvoordelen. De geur van die flesjes brengt nog steeds warme herinneringen naar boven.
De schoolbanken waren van stevig hout en hadden vaak uitsparingen voor inktpotjes, een overblijfsel uit de tijd van pennen met een inktreservoir. Het was niet zeldzaam om geheime briefjes in de banken te ontdekken of om de banken vol gekrabbeld te zien. De zware, stevige banken maken nog steeds een indruk op degenen die ze dagelijks gebruikten.
In de jaren zeventig was schrijven met een kroontjespen en speciale inkt een vereiste. Elk kind had zijn eigen pen en inktpotje en moest leren hoe ze netjes konden schrijven zonder inktvlekken te maken. Dit was meer dan alleen schrijven; het was een les in orde en discipline.
Het tonen van respect voor leraren was toen heel belangrijk en werd uitgedrukt door ze altijd met “u” aan te spreken. De leerlingen stonden op als de leraar binnenkwam en gebruikten beleefde titels zoals “meester” of “juffrouw” in plaats van voornamen. Deze gewoontes beklemtoonden het respect en de hiërarchie die typisch waren voor die tijd.
De schooldag begon altijd met het luide geluid van een schelle schoolbel, wat het signaal was voor de kinderen om snel in de rij te gaan staan. Speelkwartier op het schoolplein was vaak het leukste deel van de dag. Hier speelden kinderen samen allerlei spelletjes zoals touwtje springen of knikkeren. De herinneringen aan de gezelligheid van het schoolplein blijven levendig.
Straf voor wangedrag op school was in die tijd ook heel normaal; strafregels schrijven of nablijven waren gebruikelijk. Voor elke overtreding kon je na schooltijd langer blijven om te schrijven “Ik zal niet praten in de klas.” Voor velen worden deze herinneringen met meer plezier dan berouw teruggekeken.
Onvergetelijke Klassieke Elementen
Een schoolochtend begon vaak met een kringgesprek. In een tijd zonder social media was dit het moment om verhalen te delen en samen te zijn. Het kringgesprek was een traditie die iedereen samenbracht, waarin je weekendavonturen of persoonlijke verhalen kon vertellen.
Tijdens de jaren zeventig waren klaslokalen aangekleed met prachtige schoolplaten en grote kaarten aan de muren. Of het nu ging om Nederlandse geschiedenis of wereldkaarten, deze visuele hulpmiddelen maakten de lessen levendig. Deze manier van leren was inspirerend en prikkelde vaak de verbeelding van de leerlingen.
Muziek was ook een essentieel onderdeel van het schoolritme. Traditionele Nederlandse liedjes zoals “In Holland staat een huis” werden vaak gezongen, begeleid door een oude piano of accordeon. Samen zingen zorgde voor een gevoel van verbondenheid en de vrolijke momenten die daaruit voortkwamen, worden door velen gekoesterd.
Tijdens de gymles in de jaren ’70 draaide alles om eenvoudige, maar toch uitdagende materialen zoals springtouwen en klimrekken. Activiteiten varieerden van touwklimmen tot koprollen maken op matten. Vooral het over de bok springen was een spannende beproeving die leerlingen trots maakte als ze het durfden.
De herinneringen aan de jaren zeventig zijn bijzonder en worden gekoesterd door degenen die ze hebben ervaren. De eenvoud en de discipline van die tijd hebben een blijvende indruk achtergelaten. Hoewel er sindsdien veel is veranderd in onderwijs en de wereld, blijven de nostalgische momenten van die schooltijd levendig in de harten van velen.