Op het werk verwacht je dat iedereen zich netjes gedraagt en zich aan de informele omgangsregels houdt. Respect tonen, elkaars ruimte laten en niet lomp doen helpt gedoe te voorkomen en je goede naam te bewaren. Maar wanneer ga je eigenlijk over de schreef?
Hier is een voorbeeld dat daar misschien wat duidelijkheid over geeft: een schoonmaker, een vergeten tonijnbroodje en een ontslag dat daarop volgde.
In Engeland was er een 39-jarige vrouw, Gabriela, die via een schoonmaakbedrijf werkte. Al twee jaar maakte ze een kantoor van een advocatenkantoor schoon. Na een belangrijke meeting, waar regelmatig hapjes op tafel komen, trof ze een achtergebleven tonijnbroodje aan. Ze twijfelde niet en at het op. Haar werkgever vond dat totaal onacceptabel.
Hoe een vergeten broodje je je baan kan kosten
Na vergaderingen blijft er vaak eten over. We hebben het vaak over minder verspillen, en dat is een belangrijk onderwerp. Toch blijken er grenzen te zijn. In dit geval ging het om een broodje dat niemand claimde en waarschijnlijk bij het afval zou belanden. Gabriela at het op.
Haar werkgever bestempelde dit als diefstal en was woest. Volgens hen had ze geen recht op het broodje en had ze het moeten laten liggen. De managers van het advocatenkantoor lieten weten dat zij er geen probleem van maakten en dat ontslag niet nodig was, maar het schoonmaakbedrijf trok die lijn door.
Dan blijft de vraag: was dat een juiste keuze? Het schoonmaakbedrijf hield voet bij stuk en beëindigde haar dienstverband. Dat viel slecht bij veel mensen en leidde tot protest. Schoonmakers lijken vaker met twijfelachtige beëindigingen van contracten te maken te krijgen.
Eén broodje lijkt misschien onschuldig, maar hier werd een harde grens getrokken. Zonder toestemming, toch eten, en dus ontslag. Is dat hoe het hoort te gaan?
Veel mensen vonden de maatregel buiten proportie, wat de ophef alleen maar groter maakte. Wat vind jij: was dit zwaar overdreven, of verdedigbaar?
