Het relaas van een slimme, zorgzame jonge vrouw grijpt je vol in je hart. Ze nam de woorden van haar moeder altijd serieus en liet de drank staan zodra ze na een feestje nog moest rijden.
Helaas eindigt dit verhaal op een manier die zo makkelijk te voorkomen was. Vooral jonge bestuurders moeten dit lezen. We willen laten zien hoe belangrijk dit onderwerp is en hoe vaak dit soort situaties nog gebeuren. De les die hierin zit, is voor iedereen van waarde.
Deze zinnen laten niemand onberoerd.
Lieve mam,
Ik ben naar het feest geweest en ik hoorde je stem in mijn hoofd: niet drinken als je nog moet rijden. Dus ik ben nuchter gebleven en heb de hele avond alleen cola gedronken. Ik doe dat omdat ik je raad serieus neem en weet dat je het beste met me voor hebt. Het feest is nu voorbij en iedereen gaat naar huis.Toen ik achter het stuur stapte, voelde ik me gerust: ik had gedaan wat jij me altijd leert. Ik startte de motor en precies toen ik de grote weg op reed, zag een andere bestuurder me niet en knalde hij tegen me aan. Nu lig ik, onder het bloed, op de stoep en hoor ik een agent zeggen: “De bestuurder die het veroorzaakte, had gedronken.” Mam, overal zie ik rood. Het is van mij.
Ik probeer niet te gillen of te huilen. Toch hoor ik een hulpverlener fluisteren dat ze me misschien niet kunnen redden.
Mam, geloof me als ik zeg dat ik vandaag niets gedronken heb. Overal om me heen werden drankjes aangeboden, maar ik heb telkens nee gezegd. Degene die me raakte, was vast ook op dat feest. Hij had wél gedronken en is tóch gaan rijden, terwijl ik nuchter was.
En nu ben ik degene die verdwijnt.
Hoe kunnen mensen zó onbezonnen zijn? Snappen ze niet dat je iemand daarmee het leven kunt kosten? Het voelt alsof er tientallen messen door me heen gaan. En die jongen die dit veroorzaakt heeft, loopt gewoon rond. Dat is zo oneerlijk. Ik lig hier te sterven op de stoep en hij kijkt toe.
Wil je mijn broertje zeggen dat hij niet hoeft te huilen? Zeg tegen papa dat hij sterk moet blijven. En als ik er straks niet meer ben, wil ik dat er ‘papa’s meisje’ op mijn graf staat.
Iemand moet hem duidelijk maken dat rijden met drank op nooit oké is. Ik had hier nog kunnen zijn. Iemand had hem dat moeten leren. Als ouders hun kinderen van jongs af aan leren dat alcohol en autorijden niet samengaan, was dit niet gebeurd.
Mijn adem gaat steeds zwaarder… Mam, voordat ik je echt achterlaat, wil ik dat je weet dat ik bang ben. Dit zijn misschien mijn laatste momenten, maar ik ben er nog niet klaar voor. Ik wou dat ik je nu kon vasthouden, mam. Je was er altijd voor me. Alsjeblieft, huil niet als ik wegga.
En mama, als ik altijd naar je heb geluisterd, waarom moet ik dan nu weg?
Wil je dit verhaal delen? Laat het een duidelijk signaal zijn voor iedereen die denkt dat rijden met drank op wel meevalt. Ze beseffen vaak niet dat ze met zo’n keuze levens op het spel zetten.
