Voor je staat een kerel met een woeste, uitgegroeide baard, wild haar, een lange mantel en ogen die zeggen: wat ís dit allemaal? Hij oogt als een tovenaar uit een sprookje, maar tegelijk zit er iets grappig onbeholpens in zijn houding. Je denkt al snel aan een fantasyfilm, een jeugdprogramma of een vergeten cultfavoriet.
Wie is dit raadselachtige type? En waarom lijkt hij zo weggelopen uit de middeleeuwen?
Kort gezegd: Catweazle!
De man op de foto is Catweazle, een eigenzinnige tovenaar uit de gelijknamige Britse tv-serie uit de jaren 70. Geen klassieke “filmster”, maar dankzij acteur Geoffrey Bayldon uitgegroeid tot een echte cultheld op televisie — ook hier in Nederland.
Catweazle is een magiër uit de middeleeuwen die door een mislukte spreuk per ongeluk in de 20e eeuw belandt. Met open mond — en vaak ook doodsbenauwd — probeert hij zich te redden in de moderne wereld, die voor hem aanvoelt als pure toverij. Telefoons noemt hij “telligrafonen”, elektriciteit heet “elektrickery”, en verder is alles om hem heen een groot raadsel.
De serie sloeg aan bij jong en oud door de mix van humor, fantasie en het aandoenlijke onbegrip van Catweazle voor alles wat modern is. Zijn uitroepen als “Salmydalor!” en “Shinyshine!” werden iconisch.
Catweazle is veel meer dan alleen een komische verschijning — hij is een nostalgisch icoon voor iedereen die opgroeide met zijn magische fratsen. Herkende jij hem meteen, of zat je er compleet naast?
