Anne (25) is onverbiddelijk: ze stapt alleen in het huwelijksbootje met iemand die boven de 10.000 euro per maand zit
De Berlijnse Anne Yılmaz (25) gooit online olie op het vuur met een glasheldere voorwaarde: ze zegt alleen ja als haar partner minimaal 10.000 euro per maand verdient. Geen omwegen, geen zachte formuleringen. Ze wil iemand die op haar niveau meedraait, en dat zegt ze zonder omhaal.
Hoge lat, nul compromis
Ze vindt dat ze haar leven op de rit heeft, en daar past een partner bij die hetzelfde van zichzelf kan zeggen. Middelmaat? Laat maar. Wankele financiën? Ook niet. Volgens haar is dit geen materialisme, maar grenzen trekken. Als je weet wat je waard bent, waarom zou je in een relatie genoegen nemen met minder?
Waarom precies 10.000 euro per maand?
Voor velen klinkt 10.000 per maand als een droom; voor Anne is het de ondergrens. In haar ogen toont zo’n inkomen serieuze inzet, hard werken en stabiliteit. Zeker in een stad als Berlijn, waar de kosten voor wonen en leven stevig zijn, vindt ze die lat niet onredelijk.
Geen eenzijdige portemonnee
Ze wil geen relatie waarin zij het grootste deel draagt—niet emotioneel en niet financieel. Gelijkwaardigheid staat centraal: twee mensen die allebei iets inbrengen. Ze zoekt dus geen sponsor, maar ook geen last. Haar idee is simpel: als je je zaken op orde hebt, zie je dat terug in je inkomen en in je discipline.
Geen reddingsmissie, wel een gelijkwaardige samenwerking
Ze heeft geen trek in ‘projecten’ of mannen die nog moeten uitvinden wat ze willen. Voor haar is een relatie een samenwerking tussen twee volwassenen die al stevig staan. Geld is niet het einddoel, benadrukt ze, maar wel een zichtbare graadmeter voor ambitie, consistentie en eigenwaarde. En ja, dat kun je meten.
Reacties online: van applaus tot eye-rolls
Haar standpunt zorgt voor felle discussies. De één prijst haar helderheid en duidelijke standaard; de ander vindt het koel of noemt haar een goudzoeker. Anne blijft er ontspannen onder. Ze gaat haar grenzen niet bijstellen om aardig gevonden te worden: ze weet wat ze wil en schaamt zich daar niet voor.
Meer dan één verhaal: een opkomende trend
Anne is geen uitzondering. Steeds meer jonge vrouwen zeggen hardop dat ‘potentie’ of lieve woorden niet genoeg zijn. Ze zoeken iemand die kan dragen, verantwoordelijkheid neemt en zichzelf serieus neemt. Niet uit oppervlakkigheid, maar uit volwassenheid en realiteitszin—zeker nu alles duurder en ingewikkelder wordt.
Geld als zeef, niet als einddoel
Voor Anne werkt geld als een snelle filter. Je ziet meteen wie dezelfde mentaliteit heeft en wie een andere levensstijl voor ogen heeft. Verdient iemand 10.000 per maand, dan is de kans groter dat er focus, doorzettingsvermogen en een plan achter zit. Heeft iemand dat niet, dan is het simpel: geen match.
En hoe zit het met de ‘gemiddelde’ man?
Sommige mannen voelen zich gepasseerd door zulke eisen, maar volgens Anne hoeft dat niet. Niemand is verplicht haar te daten, net zoals zij niet verplicht is haar standaarden te verlagen. Het draait om keuzevrijheid: je mag grenzen stellen—ook financieel—net zoals anderen hun eigen voorkeuren hebben.
Liefde plus zekerheid: verwachtingen onder de loep
Eens of oneens, haar visie trapt een groter gesprek af. Hoe onvoorwaardelijk moet liefde zijn? Welke harde eisen mag je stellen aan een toekomst samen? Het raakt thema’s als financiële autonomie, rolverdeling in relaties en de balans tussen gevoel en logica. Voor Anne is het duidelijk: liever doordacht en stabiel dan blind en onzeker.
