De geschiedenis van de Nederlandse Spoorwegen
In lang vervlogen dagen, toen de treinreizigers nog onbekend waren met grote veranderingen, was er een unieke geur die de Nederlandse treinen vulde. Reizigers, omhuld in wolken van damp, vonden een plekje in de rookcoupés waar de sigaretten gloeiden en de lucht vulden met hun zoete rook. Deze rokerige hoekjes waren de ontmoetingsplekken voor mensen met dezelfde gedachten, waar de verhalen opborrelden en de tijd en bestemming vervagen onder de deken van tabaksrook.
Maar net zoals ochtendmist verdwijnt bij zonsopgang, zo werd ook deze gewoonte uiteindelijk achterhaald door veranderingen. Met een groeiend besef van de gevaren van meeroken en een meer bewuste houding onder reizigers, verdwenen de rookcoupés geleidelijk uit de Nederlandse treinen. Deze eens zo levende en sfeervolle ruimtes maakten plaats voor een heldere, frisse lucht, waardoor treinreizen een nieuwe, gezondere richting opgingen.