Een uitgesproken kijk op senioren achter het stuur
Caroline is 29 en draait er niet omheen: autorijden op gevorderde leeftijd moet je kritisch bekijken. Ze snapt dat je graag zelfstandig blijft, maar verkeersveiligheid hoort altijd op één. Volgens haar zijn er simpelweg te veel momenten waarop oudere bestuurders onveilige situaties veroorzaken. Op een bepaald moment moet je durven zeggen: nu is het genoeg. Vrijheid is mooi, maar niet als anderen daardoor minder veilig thuiskomen.
Wat haar zorgen voedt
Haar mening komt niet uit de lucht vallen. Caroline vertelt dat ze meerdere keren op het nippertje ongelukken heeft vermeden doordat iemand voor haar onvoorspelbaar reed, traag reageerde of snelheid en afstand verkeerd inschatte. Steeds duikt dezelfde vraag op: waarom vinden we dit normaal? Ze vraagt zich af waarom iemand van zeventig of tachtig per se zelf moet blijven rijden terwijl de risico’s aantoonbaar toenemen.
Voorbeelden uit de eigen omgeving
Volgens Caroline kent bijna iedereen wel een buur, oom of oma die eigenlijk niet meer soepel meekomt in het verkeer, maar toch blijft doorrijden. Vaak hoor je dan: “Laat ze maar.” Maar wat als het misgaat? Wie draait er dan voor op? Ze begrijpt niet dat er geen striktere regels of betere controles zijn om ongelukken te voorkomen en gezeur achteraf te vermijden.
Geen sneer naar ouderen, wel realistisch blijven
Ze benadrukt dat dit niets met leeftijdsdiscriminatie te maken heeft. Ze is niet tegen oudere mensen, maar je lichaam verandert nu eenmaal. Reactiesnelheid, zicht en gehoor gaan achteruit naarmate je ouder wordt. Dat is geen kwestie van wilskracht, maar biologie. Eerlijk zijn over die realiteit is geen schande; het is juist verantwoordelijk gedrag naar jezelf en naar andere weggebruikers.
Leeftijdslimiet of strenger toetsen
Wat haar betreft komt er een heldere regel: vanaf een bepaalde leeftijd niet meer zelfstandig rijden, of in elk geval veel strengere keuringen. Nu is er een medische check vanaf 75 jaar, maar volgens Caroline is die te oppervlakkig. Ze hoort vaak dat mensen zonder echte toets gewoon door mogen. Dan is de logische vraag: wat heb je aan zo’n keuring als die niet goed toetst of je nog veilig mee kunt doen in het verkeer?
Elk jaar je rijgeschiktheid echt laten beoordelen
Een oplossing die Caroline ziet, is een jaarlijkse check zodra je 70 wordt. Niet alleen een formulier of algemene vragenlijst, maar een serieuze beoordeling van zicht, gehoor, reactievermogen en praktische rijvaardigheid. Denk aan een korte rit met een examinator, oefeningen voor noodsituaties en een objectieve evaluatie. Zo kun je veel risicovolle situaties voorkomen en is het voor iedereen duidelijk, ook voor familie die zich zorgen maakt.
Waarom dit zo gevoelig ligt
Wat haar blijft verbazen, is hoe fel de weerstand soms is zodra je dit aankaart. Alsof extra veiligheidsmaatregelen ineens taboe zijn. We accepteren flitspalen, strengere regels voor beginners en stevige campagnes tegen afleiding achter het stuur. Waarom dan geen maatwerk voor oudere bestuurders, bij wie de risico’s aantoonbaar stijgen? Sommige vrienden zijn het met haar eens, maar merken dat veel mensen bang zijn om ouderen tegen de haren in te strijken.
Een open gesprek en verantwoordelijkheid nemen
Caroline wil vooral dat je dit onderwerp normaal kunt bespreken. Merk je dat je je niet meer zeker voelt in het verkeer? Wees eerlijk en regel alternatief vervoer. Dat is veiliger voor jou én voor anderen. Haar wens is simpel: zonder stress de weg op kunnen en vertrouwen dat iedereen die rijdt daartoe echt in staat is. Veiligheid eerst — dat lijkt haar niet meer dan redelijk.
