Hoi, ik ben Hilda, 82 jaar, en ik woon al ruim vijftig jaar in hetzelfde huis. Overal liggen herinneringen, foto’s en kleine dingen die me dierbaar zijn. Toch merk ik dat mijn kleinkinderen minder vaak langskomen.
Waarom? Zij vinden dat mijn huis en ik naar “oud” ruiken. Dat zette me aan het denken, dus ben ik gaan uitzoeken hoe dat zit. Als je bij mij binnenstapt, hangt er een bepaalde lucht. Zelf merk ik ’m bijna niet meer, maar mijn kleinkinderen wel meteen.
“Oma, het ruikt hier een beetje muf,” zei mijn kleinzoon Lars laatst. Ik moest lachen, maar het liet me niet los. Waar komt die geur nou vandaan?
De wetenschap achter die typische lucht
Na wat speurwerk kwam ik uit bij een stofje in het lichaam: 2-nonenal. Iedereen maakt het aan en het komt ook in je zweet terecht. Bij jonge mensen wordt 2-nonenal snel afgebroken en bijna niet uitgescheiden. Naarmate je ouder wordt, gaat dat minder soepel. Daardoor blijft het op je huid zitten en is het lastig helemaal weg te wassen. Dat verklaart de ‘oudemensenlucht’ waar mijn kleinkinderen aan denken.
Mijn kleinkinderen hebben het zo door
Ik vind het bijzonder dat zij die lucht direct opmerken terwijl ik ’m zelf niet meer ruik. Mijn kleindochter Lisa zei: “Zodra ik binnenkom, ruik ik die typische oma-geur. Het hoort bij jou.” Lief gezegd, maar ik snap dat het soms onprettig kan voelen voor hen.
Net zoals je je eigen parfum na een tijdje niet meer ruikt, wen je ook aan je eigen lichaamsgeur. Mijn vrienden en ik merken het bij elkaar niet, simpelweg omdat we eraan gewend zijn. Maar die jonge neuzen van mijn kleinkinderen pikken het direct op.
Elke levensfase heeft z’n eigen geur
Elke leeftijd heeft z’n eigen typische lucht. Baby’s ruiken vaak heerlijk zacht en zoet, pubers hebben hun herkenbare “puberlucht”, en bij ouderen verandert de samenstelling van het zweet weer. Dat is gewoon een natuurlijk proces. Mijn zoon Mark legde het zo uit: “Bij oudere mensen wordt 2-nonenal minder efficiënt afgebroken, waardoor het op de huid blijft zitten.”
Hoe ik het zelf ervaar
Soms zeggen mijn kinderen dat ik een beetje ruik zoals hun opa vroeger. Zelf merk ik dat niet, maar ik snap inmiddels waar het vandaan komt. Mijn dochter Anne vertelde: “Toen ik jonger was, viel die geur bij oudere mensen veel meer op. Nu ik ouder word, lijkt het minder sterk.”
Het heeft me doen inzien dat je reukbeleving verandert met de jaren. Wat je vroeger heel duidelijk als “oude-mensen-geur” herkende, kan later minder opvallen omdat je eigen geur daar dichter bij in de buurt komt.
Wat ik doe om mijn huis fris te houden
Ook al ruik ik het zelf nauwelijks, ik wil dat mijn kleinkinderen zich fijn voelen bij mij thuis. Dus ik zet vaker ramen open, maak regelmatig schoon met frisse geurtjes en probeer het huis licht en luchtig te houden. Tegelijk weet ik dat die natuurlijke geur die bij mijn leeftijd hoort nooit helemaal verdwijnt.
Ondanks dat, blijft mijn huis een warme plek vol liefde en herinneringen. Als mijn kleinkinderen zeggen dat het hier “vertrouwd” ruikt, maakt me dat blij. Het betekent dat ze zich hier thuis voelen, ook al ruikt het anders dan bij hen.
Dus als je bij een oudere binnenstapt en die herkenbare geur ruikt, bedenk dan dat het simpelweg hoort bij hoe ons lichaam verandert met de tijd. Het is onderdeel van wie we zijn en geeft een huis soms die eigen, warme sfeer.
