Fatbikes verboden? Omar (43) vreest dat zijn zoon zonder vervoer zit

Als papa die afhankelijk is van een uitkering, voelde het kopen van een fatbike als een grote beslissing. Om eerlijk te zijn, overschreed het mijn financiële grenzen. Toch vond ik het belangrijk dat mijn zoon, Hamza, de fantastische ervaring van vrijheid zou beleven. Daarom begon ik elke week een klein bedrag apart te zetten. Ik doorzocht parken en fietspaden naar lege flessen en blikjes om het statiegeld te innen.

Het was niet altijd makkelijk en soms behoorlijk vermoeiend, maar steeds als ik dacht aan de glimp in Hamza’s ogen, kreeg ik weer de energie om door te gaan. Elke verzamelde euro bracht ons dichter bij ons doel.

Op een dag hadden we eindelijk genoeg gespaard, en samen kochten we de fatbike. Hamza’s blije gezicht was echt onbetaalbaar. Voor hem was het niet zomaar een cadeau; het stond voor doorzettingsvermogen en vastberadenheid. Hij realiseerde zich dat deze fiets symbool stond voor zijn toenemende zelfstandigheid.

Nieuwe Wetgeving en Bezorgdheden

Maar nu is er iets anders aan de hand. Er gaan geruchten dat de overheid van plan is om een leeftijdsgrens vast te stellen voor fatbike-gebruikers. Dit mogelijke beleid maakt me bang, omdat de vrijheid die Hamza ervaart misschien in gevaar komt. Als de nieuwe wet van kracht wordt, moet hij misschien de fiets laten staan en de bus nemen. Het doet me pijn om te denken dat zijn fijne fietsritjes wel eens zouden kunnen verdwijnen.

Zijn fatbike betekent zoveel meer voor hem – het is niet zomaar een vervoermiddel. Het is een manier waarop hij zijn onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid leert. Het idee dat zulke waardevolle lessen verloren zouden kunnen gaan door regelgeving die geen oog heeft voor individuele situaties, maakt me bezorgd. Waarom zou één maatregel iedereen over één kam scheren?

Ik snap dat veiligheid heel belangrijk is en dat het rijden met fatbikes tot ongelukken heeft geleid. Maar Hamza fietst altijd voorzichtig en we hebben samen de verkeersregels goed doorgenomen. Waarom moeten kinderen als hij gestraft worden voor de fouten van anderen? Het lijkt wel alsof er geen ruimte is voor kinderen die echt wel verantwoord kunnen fietsen.

Onze middelen zijn beperkt, dus elke dag met de auto naar school brengen is voor ons geen optie. Natuurlijk kan hij met het openbaar vervoer, maar Hamza geniet veel meer van zijn fietstocht. Als hij straks langer onderweg is of in de regen op de bus moet wachten, voelt dat als een afname van zijn vrijheid.

De regels voor fatbikes lijken steeds strenger te worden, zonder ruimte voor uitzonderingen of vertrouwen in ouders. Hamza heeft laten zien dat hij zijn verantwoordelijkheden serieus neemt. Dat zou juist aangemoedigd moeten worden, niet tegengewerkt. Regels die zulke initiatieven belemmeren, maken het moeilijker voor ouders om die waarden door te geven.

Aan het eind van de dag wil ik mijn kinderen iets leren wat verder gaat dan regels: zelf keuzes maken, respect hebben voor anderen en echte verantwoordelijkheden nemen. De overheid zou vertrouwen moeten hebben dat ouders de juiste beslissingen nemen voor hun kinderen.

Deze mogelijke wetswijziging laat me realiseren dat onze maatschappij jongeren vaak te veel beperkt. Beleid moet verder kijken dan alleen regelgeving en ruimte creëren voor de persoonlijke groei van zelfstandige en verantwoordelijke kinderen.