Jim (20) barst in tranen uit: “Acht uur achter elkaar werken red ik niet, dat is echt te veel”
In een kwetsbare video zie je een jonge barista van Starbucks die openhartig vertelt over zijn worstelingen. Hij is 20, trans, en probeert niet alleen de hectiek op werk aan te kunnen, maar ook zijn persoonlijke zoektocht rond gender.
Hij werkt naast zijn studie om zichzelf te onderhouden, maar de gedachte aan werkdagen van acht uur maakt hem helemaal murw. Voor sommigen klinkt dat normaal, voor hem is het fysiek én mentaal loodzwaar. Hij voelt zich opgejaagd door de hoge druk en het tempo. “Er staan zóveel mensen aan de balie en ik moet maar blijven gaan,” snikt hij, zichtbaar geraakt.
Alsof de werkdruk nog niet genoeg is, speelt misgendering ook mee. Ondanks zijn mannelijke presentatie spreken sommige klanten hem nog als vrouw aan. “Ik heb zelfs een snor en baard laten staan!” verzucht hij gefrustreerd. Het laat zien hoe lastig het kan zijn om steeds je identiteit uit te leggen.
Mentaal en emotioneel welzijn van jongeren
De video laat zien hoe ingewikkeld de stap richting volwassenheid kan zijn, met de constante balans tussen werk, studie en jezelf ontwikkelen. Voor veel jongeren is een bijbaan niet alleen inkomen, maar ook een stap naar zelfstandigheid. Voor hem benadrukt het vooral hoeveel druk en identiteitsvragen hij dagelijks meedraagt.
Op socials leverde zijn verhaal veel begrip en steun op. Mensen deelden vergelijkbare ervaringen met werkstress en identiteit. Het onderstreept hoe serieus je de mentale gezondheid van jonge medewerkers moet nemen en hoe we als samenleving betere steun kunnen bieden.
Dit soort verhalen gaan uiteindelijk over veerkracht en doorgaan, ook als het tegenzit. Het is een oproep om overal – op de werkvloer en daarbuiten – met meer menselijkheid en begrip te reageren.
Trans barista raakt overmand omdat een werkdag van acht uur te zwaar voelt…
https://x.com/SebGorka/status/1586716751412207619
Reflectie en empathie
Zijn verhaal geeft woorden aan wat veel anderen ook meemaken. Het laat zien hoe belangrijk empathie en aandacht voor de mentale gezondheid van jongeren op de werkvloer zijn. Door zijn openheid is er niet alleen steun, maar ook meer bewustzijn ontstaan over de obstakels waar je als jongere tegenaan kunt lopen.
Het herinnert je eraan dat je niet alleen naar prestaties hoeft te kijken, maar juist ook naar het emotionele welzijn van jonge professionals. Resultaten mogen nooit ten koste gaan van iemands mentale gezondheid of persoonlijke groei.
