In het verleden waren kinderen veel buiten te vinden, waar ze met simpele dingen zoals knikkers en touwtjespringspelletjes hun tijd doorbrachten of zich verstopten voor hun vrienden. Ze maakten hun eigen avonturen midden in de natuur, bouwden eigen hutten en bedachten samen met buurtkinderen creatieve spelletjes. Bewegen en sociaal contact vormden de basis van hun speelmomenten. Vandaag de dag speelt technologie echter een grote rol in het leven van kinderen. Ze spenderen vele uren aan videogames, met tablets, en op smartphones, vaak alleen binnen. Terwijl digitale spellen wel creativiteit en probleemoplossend denken kunnen bevorderen, missen ze soms de spontane, fysieke en sociale ervaringen die vroeger zo gewoon waren. Het speelpatroon van kinderen is daardoor fors veranderd.
Zentralbild Biscan 15.7.1955 In Groot-Germersleben, in de regio Wanzleben, is er naast de al bestaande kindercrèche een oogstkinderopvang geopend voor de zomer- en herfstperiode. Hier kunnen kinderen tot drie jaar terecht, zodat hun moeders zonder zorgen aan de oogst kunnen werken. Op de foto: In de oogstkinderopvang zit Peter Herbing, het zoontje van een agronomist, gezellig in een wagentje terwijl Horst Brauer, de zoon van een boer van de LPG “Bördeland”, hem vrolijk door de tuin trekt.
Als het voorjaar was, gingen kinderen vaak naar de vijvers en slootjes met glazen potten en een grote nieuwsgierigheid op zak. Ze zochten in het water naar kleine beestjes die ze oppikten en thuis bestudeerden. Deze activiteit bracht hen dichter bij de natuur en leerde hen over leven en verandering. Weet je nog hoe leuk dat was? Herken je dit?
Begreep jij meteen waar het over ging? Nee? Hieronder vind je het antwoord!
Vroeger vonden kinderen het geweldig om naar nabijgelegen vijvers of slootjes te gaan om kikkervisjes te vangen. Met glazen potten of ouderwetse jamblikjes gingen ze op pad om die kleine, gladde beestjes op te scheppen. Dit simpele spel was niet alleen spannend maar ook educatief; kinderen kregen de kans om de fascinerende ontwikkeling van kikkervisje naar kikker te volgen. Deze bezigheid gebeurde vaak in gezelschap, wat ook een sociale ervaring bood. Het was een manier om de natuur te ontdekken en een connectie met het milieu te voelen. Dit leverde een gevoel van verwondering en avontuur op.
