Veel mensen beschouwen hun tuin als een plek om tot rust te komen, waar ze graag voor hun planten en bloemen zorgen. Maar voor Gerard, die 67 jaar is, is rustig genieten vaak lastig. De katten van zijn buren lopen vrij rond en gebruiken zijn tuin als hun eigen kattenbak.
Elke keer dat hij naar buiten gaat om te genieten, ruikt hij de onaangename geur en ziet hij de sporen van de katten die zijn bloemenbedden en gazon als toilet hebben gebruikt. Het begon toen hij een kat van de buren door zijn tuin zag sluipen. “Eerst vond ik het wel leuk,” zegt Gerard. “Een beetje leven in de tuin kan best gezellig zijn.” Maar de bezoeken stopten niet. De katten leken zijn goed onderhouden tuin als hun territorium te beschouwen.
Meer en meer vond Gerard hoopjes kattenpoep tussen zijn bloemen en in het gras, wat zijn liefde voor dieren op de proef stelde. Op een dag, na weer een onaangename vondst, sprak hij de buren aan. Hij legde vriendelijk uit dat hun katten in zijn tuin poepen en vroeg of ze hun huisdieren wat beter konden in de gaten houden. Hun reactie was helaas niet erg begripvol.
“Katten doen wat ze willen,” zeiden ze. “Zo zijn ze nu eenmaal.” Gerard was verbaasd. Hij snapt dat katten hun instinct volgen, maar moet zijn tuin daaronder lijden?
Het probleem is niet alleen de geur en het opruimen ervan, maar ook de schade aan zijn tuin irriteert hem. Hij heeft al meerdere keren nieuwe planten moeten aanschaffen die door de katten waren omgewoeld. Zijn gazon ligt bezaaid met plekken waar katten hebben gegraven, wat het moeilijk maakt om alles netjes te houden. Gerard heeft zelfs gedacht aan speciale afschrikmiddelen, maar voelt zich er niet prettig bij dat het nodig is om zulke maatregelen te nemen om zijn eigen tuin te beschermen tegen de huisdieren van een ander.
Op zoek naar een oplossing
Gerard raakt steeds meer gefrustreerd. Hij heeft veel tijd en energie in zijn tuin gestoken en is er trots op een mooi aangelegde buitenruimte te hebben. Maar de katten verpesten voor hem het plezier in tuinieren. Elke keer dat hij een nieuwe plant zet, vraagt hij zich af hoe lang die zal blijven voordat de katten weer langskomen.
Hij denkt nu na over manieren om dit probleem op te lossen zonder de relatie met zijn buren verder te beschadigen. Misschien moet hij nog eens praten met de buren en duidelijk maken hoe vervelend het voor hem inmiddels is geworden. Hij overweegt zelfs om een bijeenkomst met de buurt te organiseren om te bespreken hoe huisdiereigenaren rekening kunnen houden met de tuinen van anderen. Toch realiseert hij zich dat er geen eenvoudige oplossing is en dat het idee wringt dat zijn tuin niet meer helemaal van hem is.
Voor nu hoopt Gerard dat zijn buren gaan inzien hoe vervelend de situatie voor hem is. Hij wil geen ruzie en begrijpt dat katten eigenzinnige dieren zijn, maar hij vindt ook dat zijn tuin een plek moet zijn waar hij zonder onaangename verrassingen kan ontspannen en van zijn tuinieren kan genieten.
Wat denk jij? Heeft Gerard het recht om zijn buren hierop aan te spreken, of is dit normaal als er katten in de buurt leven? Heb jij tips om katten uit de tuin te houden? Laat hieronder je reactie achter en deel je ideeën! Gerard kan elk advies goed gebruiken.
