Moeder vertelt: uit restaurant gezet vanwege luidruchtige kinderen

Uit eten in sterrenrestaurants: “Mijn man Pieter-Paul en ik zijn dol op uit eten gaan. We kiezen vaak voor restaurants uit de Michelin-gids, zodat je zeker weet dat het de moeite waard is,” zegt Rozemarijn. “Onze dochters van 3 en 5 blijven dan thuis met de oppas. Ze hebben geen plezier in een uitgebreid zevengangenmenu met bijpassende wijn, dus wij genieten er samen van. We vinden het ook fijn om even wat tijd voor onszelf te hebben. Terwijl de kinderen en de oppas genieten van een pizza, smullen wij van een sterrenmenu. Iedereen gelukkig en tevreden.”

Heerlijke complimentjes

Hoewel de kinderen het leuk vinden om een avond met de oppas door te brengen, willen ze steeds vaker mee naar het restaurant. “Kinderen van deze leeftijd in een sterrenrestaurant, dat zien wij nog niet zitten, maar we nemen ze wel regelmatig mee voor een lunch. Pieter-Paul en ik bestellen dan elk twee gerechten, en de kinderen eten gezellig mee. Ze gedragen zich meestal voorbeeldig. Laatst kregen wij zelfs complimenten van andere gasten, omdat de kinderen zo netjes en vriendelijk aan tafel zaten.”

Fristi en kleurplaten

Toch gaat het niet altijd zonder problemen. “Onze oudste werd laatst erg chagrijnig zodra we het eetcafĂ© binnenstapten. Niets was goed en ze riep dat ze het ‘een heel stom restaurant vond’. Pieter-Paul en ik wilden het liefst door de grond zakken, maar de serveerster pakte het goed op met een Fristi en een kleurplaat. Hierdoor kalmeerde ze, en konden wij rustig eten. Uiteindelijk heeft bijna niemand echt last van haar gehad.”

Onvriendelijke blikken

Laatst ging het weer mis, deze keer in een kleine bistro. “Met speelgoed en iPads kwamen we binnen. Bij het neerzetten van de kinderen zagen we al onvriendelijke blikken van andere gasten. ‘Waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, vroeg onze oudste te luid, terwijl een dame ons afkeurend aankeek. Ik negeerde haar vraag en glimlachte vriendelijk naar de dame, die daarop haar hoofd wegdraaide en begon te fluisteren met haar tafelgenoot. Wat een zure blik, dacht ik bij mezelf.”

Lees verder op de volgende pagina