Op bepaalde momenten in ons leven, vooral als we ouder worden, krijgen we te maken met grote veranderingen. Een van die belangrijke stappen is de verhuizing naar een verzorgingshuis. Vaak brengt deze overgang allerlei emoties en vragen met zich mee. De 85-jarige Jannie uit Bergschenhoek staat op het punt om zo’n grote verandering mee te maken.
Haar huidige huis, vol met herinneringen en bekendheid, maakt binnenkort plaats voor een plek in een verzorgingshuis. Voor Jannie is dit een zware stap, vooral omdat ze al worstelt met de ziekte van Parkinson. Deze situatie maakt de uitdagingen, gevoelens en dynamiek tussen haar en haar kinderen nog complexer. Dit zet ons aan het denken over hoe we onze oudere generatie kunnen ondersteunen en waarderen tijdens hun laatste levensjaren.
Ondanks haar opgewekte houding tegenover de aanstaande verhuizing, is al snel duidelijk dat Jannie’s glimlach een masker is voor de onrust die ze voelt. Ze maakt zich zorgen over het idee dat ze tussen mensen zal zijn die hun laatste jaren uitzitten. De gedachte aan een leven in een verzorgingshuis roept voor haar angst en een gevoel van stilstand op.
Wat deze overgang extra moeilijk maakt voor Jannie, is dat de hoop dat een van haar vier kinderen voor haar zou zorgen niet werd vervuld. Het feit dat haar kinderen hier niet toe in staat zijn of deze keuze niet maken, raakt haar diep en leidt vaak tot tranen.
Jannie piekert over eenzaamheid en zeldzame bezoekjes van haar kinderen. Hoewel ze veel respect heeft voor het verzorgingshuis en het personeel, wegen de emotionele gevolgen en de onzekerheid van deze verandering zwaar.
Het gedwongen afscheid van haar vertrouwde omgeving en dagelijkse gewoonten voelt voor haar als het loslaten van alles wat haar dierbaar is. Ze ziet in dat ze straks volledig van anderen afhankelijk zal zijn, ook voor simpele taken zoals eten koken. Dit brengt belangrijke vragen met zich mee over de ouderenzorg en de rol van familie daarin. Het benadrukt de ingewikkelde emoties die mensen voelen bij zulke veranderingen in hun latere jaren en zet je aan het denken over de keuzes die je zelf zou maken voor je ouders, en wat er nodig is om hen een gevoel van veiligheid en warmte te geven in deze belangrijke levensfase.
