Een kind opvoeden is misschien wel een van de moeilijkste taken die er zijn. Hoe jij als ouder stuurt en ondersteunt, bepaalt voor een groot deel wie je kind later wordt. Daarom wil je vanaf het begin basiswaarden zoals respect meegeven. De puberteit maakt het extra ingewikkeld: tieners testen grenzen, willen hun eigen koers varen en negeren soms regels. In die drang naar vrijheid kunnen ze in riskante situaties terechtkomen, zonder dat zelf door te hebben.
Neem bijvoorbeeld een voorval dat recent in Frankrijk gebeurde. Te midden van onrust en protesten tegen de Parijse politie werd een tiener gefilmd tussen de relschoppers. Het opvallendste was niet wat de jongen deed, maar vooral hoe zijn vader ingreep.
De vader, duidelijk bezorgd om de veiligheid van zijn kind, werd vastgelegd terwijl hij hem bij de demonstraties weghaalde. Hoe hij dat deed, verbaasde veel mensen: hij pakte zijn zoon bij zijn oor en begeleidde hem naar de auto. Vervolgens duwde hij hem, ondanks het protesteren, zelfs in de kofferbak.
Daarna deed hij de klep dicht en reed weg, vastberaden om zijn zoon uit die gevaarlijke situatie te halen. De beelden verspreidden zich razendsnel en riepen uiteenlopende reacties op. De een prees de vastberadenheid en zag er strenge maar begrijpelijke opvoeding in, de ander schrok van de hardhandige aanpak.
Je kunt je maar beperkt voorstellen hoeveel angst en stress die vader moet hebben gevoeld. Hoe kijk jij hiernaar: was dit een noodzakelijke ingreep, of ging hij te ver?
