Zoals elk jaar vierde Jolanda haar verjaardag omringd door vrienden, met heerlijke hapjes en een stapel cadeautjes om uit te pakken. Maar bij het openen van het geschenk van haar beste vriendin Marleen, viel ze even stil van verbazing. Het bleek een schitterende kristallen vaas te zijn, dezelfde vaas die ze Marleen drie jaar geleden had gegeven. “Ik zag het meteen,” zegt Jolanda nog steeds enigszins verbaasd.
Die vaas was echt een uniek item, met zorg met de hand gemaakt en versierd met prachtig in elkaar overlopende bloemmotieven. Ze had het met liefde gekozen bij een klein antiekwinkeltje, perfect als speciaal cadeau voor Marleens verjaardag. “Marleen houdt enorm van kunstzinnige en klassieke dingen, dus ik dacht dat deze vaas een schot in de roos zou zijn,” vertelt Jolanda. “Bij ontvangst zei ze zelfs dat ze er dolblij mee was.”
Nu ze de vaas weer vasthield, zat Jolanda gevangen tussen verwarring en ongemakkelijkheid. “Zou Marleen niet doorhebben dat ik deze vaas aan haar had gegeven? Of dacht ze dat het me niet zou opvallen? Het was best gênant,” herinnert Jolanda zich. Ze wilde de stemming niet verpesten door er iets van te zeggen, maar ze voelde zich diep vanbinnen toch geraakt.
Hoewel ze probeerde om het snel te vergeten tijdens het feestje, kon ze haar gedachten er niet bij weg houden. “Het deed pijn omdat die vaas voor mij symbool stond voor de aandacht en moeite die ik in het cadeau had gestoken,” legt ze uit. Het idee dat Marleen hetzelfde geschenk simpelweg had doorgegeven, raakte Jolanda.
De Oplossing
Na een tijdje piekeren besloot Jolanda toch raad te vragen aan een andere vriendin. Ze twijfelde of ze Marleen hierop moest aanspreken of het maar moest laten voor wat het was. Haar vriendin maakte er een grapje van en stelde voor dat het allemaal een grappig misverstand kon zijn, hoewel ze Jolanda’s gekwetste gevoel begreep.
Enkele dagen later was Jolanda er klaar voor om met Marleen te praten. Ze bracht het ter sprake op een rustige manier en vroeg of Marleen zich herinnerde dat zij diezelfde vaas had gekregen. Marleen reageerde anders dan verwacht: “Ze leek nerveus en begon ongemakkelijk te lachen,” vertelt Jolanda. Marleen gaf toe dat ze zich niet bewust was van het feit dat het dezelfde vaas was en dacht dat het eenvoudigweg een mooi cadeau voor Jolanda zou zijn. “Ze bood oprechte excuses aan en zei dat ze me absoluut niet wilde kwetsen.”
Ondanks de gemeende excuses, bleef Jolanda toch met een ongemakkelijk gevoel zitten. “Het leek alsof mijn oorspronkelijke cadeau geen waarde had. Als ik ooit iets opnieuw zou geven, zou ik ervoor zorgen dat ik het niet teruggeef aan degene van wie ik het gekregen heb,” legt ze uit, nog steeds een beetje perplex.
Dit hele voorval zette Jolanda aan het denken over de betekenis van cadeaus en vriendschap. “Een cadeau moet een reflectie zijn van de gedachte, zorg en aandacht die je erin stopt,” vindt ze. “Het hoeft niet duur te zijn, maar het moet wel iets persoonlijks hebben. Misschien had ik niet te hoge verwachtingen moeten hebben, maar ik dacht echt dat Marleen die vaas nog wel als speciaal zou herinneren.”
Nu blijft Jolanda in dubio over hoe ze voortaan met cadeaus moet omgaan binnen hun vriendschap. “Het voelt vreemd om haar iets persoonlijks te geven, nu ik weet dat het misschien niet gewaardeerd wordt,” zegt ze. “Wellicht kies ik in de toekomst voor iets eenvoudigers of praktischers, iets wat ik niet als speciaal hoef te beschouwen.”