Een docent moet altijd proberen leerlingen te ondersteunen en te begeleiden, in welke situatie dan ook. Iedereen heeft namelijk zijn eigen sterke punten en talenten. Kritiek kan schadelijk zijn als het meer afbrekend dan opbouwend is, zeker voor het zelfvertrouwen van een kind. Het is te hopen dat iedereen die met kinderen werkt zich daarvan bewust is, maar helaas is dat niet altijd het geval.
Een vader deelde een bericht op sociale media over hoe de docent van zijn zoon met zijn leerlingen omging, wat veel reacties uitlokte. Zijn zoon, Kamdyn Piland, kreeg een rekentoets terug met de woorden ‘volkomen waardeloos’ erop geschreven door de leraar. Hierop stond ook dat hij maar 13 vragen binnen 3 minuten had beantwoord, met een sneer dat dit ’triest’ was, vergezeld van een verdrietige smiley.
Vader Chris sprak de lerares aan over deze ongepaste opmerking en vroeg zich af hoe dit zijn zoon kon helpen. De reactie van de lerares was volgens Chris slechts: “Het spijt me dat je het zo ervaart.” Chris vond dat zijn zorgen niet serieus werden genomen, en besloot daarom zijn verhaal op Facebook te delen. Hij was verbijsterd en vond het onacceptabel dat een kind zo werd aangesproken. Kamdyn vertelde ook aan Fox56 News hoe hij zich voelde: “Ik was echt verdrietig en boos. Het was erg gemeen.”
Reacties en gevolgen van een viraal verhaal
Het bericht van Chris ging viraal en veel mensen gaven hun mening. Er werd zelfs een petitie gestart om de lerares te ontslaan, die meer dan 20.000 keer werd ondertekend. Tegelijkertijd was er een tegenpetitie, die de fouten van de lerares erkende maar haar niet ontslagen wilde zien, en kreeg iets meer dan 1.000 handtekeningen.
Chris heeft aangegeven dat hij niet weet welke acties de school heeft ondernomen, maar Kamdyn zit nu in een andere klas. “Hopelijk wordt de situatie nu serieus genomen en kan het helpen voorkomen dat andere docenten en leerlingen hetzelfde meemaken,” vertelde hij aan Fox56 News.
De discussie blijft bestaan over of leraren dit soort opmerkingen op toetsen van jonge kinderen moeten plaatsen. Het verhaal moedigt gesprekken aan over wat acceptabel is in het onderwijs en het belang om met respect en geduld met kinderen om te gaan.
